La Mitad del Mundo

Zondag, 5 juni 2016

Zo, dat was weer een goed gevulde dag!
We begonnen in Machachi waar ik al om 04:30 werd wakker gekukeld door een gestoorde haan onder ons raam, het was echt nog niet licht! Vroeg op om te kijken of ik mijn blogje nog kon posten maar wat ik ook probeerde, het internet van dit hotel kon mijn avonturen niet aan.
Voor het ontbijt liepen we het plaatsje in om bij de "Multi Key" lekkere broodjes te halen en een fles zoete sinaasappelsap. Op een randje aan het park ontbeten ondertussen aangesproken door een taxi chauffeur die liet weten dat wat wij opaten zeker de lekkerste broodjes in heel Ecuador waren. Op de vraag waar de Cotopaxi nu was, vertelde hij dat die hier achter een andere vulkaan verstopt zat.

Na het ontbijt heeft Maarten met net een handbreedte speling de auto weer uit de garage weten te persen, echt, het was bijna schrapen en dan ook nog weer steil de bocht om omhoog. Nu dwars door het drukke zondagochtend verkeer onderweg naar de Cotopaxi vulkaan. De meest fotogenieke van alle vulkanen in Ecuador. Iedereen schijnt zich op zondag in dit dorp te verzamelen. Het is weer even zoeken voor we de goede richting hebben want je kunt maar 1 kant de snelweg op nl. richting Quito en we moeten een stukje terug. Afijn gewoon midden op de snelweg een U-turn kan hier hoor, er zijn zelfs korte pauzes in de middenberm speciaal hiervoor. Wel link dat je dan moet invoegen op de snelste baan, maar ach, ergens komt een ruimte en als je dan maar meteen flink gas geeft komt het goed.
Bij de zuidelijke poort (Caspi) moet ik alle vier onze paspoorten laten zien en neemt de dame de nummers op de computer over, helaas kan de computer hier niet rekenen want ik moet van ieder van ons de leeftijd opgeven. Dan krijg ik een plattegrondje en in rad Spaans uitleg. Gelukkig kon ik het al twee keer voor mij volgen dus ik weet ongeveer wat er komt. Het blijkt dat er vier punten voor toeristen zijn waaronder een klein informatie centrum met een botanische tuin en een wandeling langs het meer. Ik vraag ook nog of het mogelijk is om de noord-poort als uitgang te gebruiken. Ze knikt "ja". Mooi, onderweg! Oh nee, het blijkt dat de Cotopaxi op code geel staat en het hele bovendeel is afgesloten, er mag niemand meer naar boven. Jammer, maar dat hebben we gelukkig al gedaan op de Chimborazo. De weg voert tussen de Cotopaxi vulkaan (redelijk jong) en de Cerro Rumiñahui (oudere vulkaan) door. Prachtig gebied met heel aparte natuur.

We rijden het park in en stoppen voor koffie en coca-thee (heel goed tegen hoogteziekte) bij het info centrum. Karige informatie maar wat moet je vertellen over een vulkaan. Dat de laatste keer uitbarsting in 1904 was en dat toen voor de VIERDE keer Latacunga verwoest werd, is interessant maar wordt niet vermeld, dat wist ik zelf uit mijn gidsjes