Donderdag 3 januari 2013

Sri Lanka 03/01/13

Het is weer een lange dag geworden omdat we er weer iets bij verzonnen hebben! Om 09:10 zaten we in onze bus. Het was nog even lastig met de rekening omdat wij overal halfboard hebben en ze dat in dit guesthouse niet kennen. Dus Ajith bellen met de company en uiteindelijk kwam het goed, wij betalen zoals altijd de drankjes en Jetwing het avondeten.

Net onderweg voelde Bob even aan zijn broekzak om te controleren of zijn mobiel erin zat en ontdekte de kamersleutel. Ajith belde meteen het guesthouse en Kuma reed over het supersmalle bochtige pad achteruit. Het guesthouse stuurde meteen een mannetje met een tuktuk onze kant op zodat we niet helemaal terughoefden. Gelukkig kwam Bob er vrijwel meteen achter, lastiger is als je 's avonds probeert je nieuwe slaapkamer te openen met je sleutel van gister!

Onze eerste stop was het monument voor alle omgekomenen van de tsunami in 2004, en in het bijzonder allen die omkwamen in de trein. Zoals we bij de latere stop bij het foto museum ontdekte was er eerst een lichte golf waardoor er veel mensen in paniek hun veiligheid zochten in de trein. Helaas kwam er een tien meter hoge golf achteraan die de trein volledig overspoelde en heel veel doden maakte. Het is gewoon niet voor te stellen wat een ravage de zee hier heeft aangericht. Nu zie je er nog heel weinig van in het landschap. Een Nederlandse uit Hilversum heeft dit fotomuseum opgezet op de plek waar eerst het huisje stond van de dame die er nu dagelijks tekst en uitleg geeft. Het heeft heel veel impact, we waren er allemaal stil en naar van. Terwijl ik dit zit te tikken schieten weer de tranen in mijn ogen. Zoals de meisjes zeggen: een museum om te huilen!

Weer in de auto vertelde Ajith dat als we wilden we een boottochtje door de mangrove konden maken, hij zou een goede prijs regelen. Dat was heel erg leuk, eerst naar de monding van de Madu-river bij zee. Vervolgens de rivier op en twee keer een heel klein stukje dwars door de mangrove, heel indrukwekkend. We zagen gigantische leguanen, wel twee meter en met grote scherpe klauwen. Ze zijn wild maar om ze een beetje in de buurt te houden voor de toeristen voeren ze de beesten visafval. Onderweg over de rivier veel vogels gezien, het mooist was een Brahminy Kite die een visje uit de rivier probeerde te vangen. Je kon prachtig zien dat de bovenkant van deze vogel roodbruin is.

Even gestopt op een eilandje waar een gezinnetje woonde en de mevrouw liet zien hoe ze palmbladeren vlecht om het dak van de hut mee te maken. Aan ons liet ze zien hoe je kaneel oogst. Eerst haalt ze met een vervaarlijk rond mes de buitenste bast van de tak. Dan masseert ze de stok met een ander stokje. Pakt een ander groot mes. Maakt daarmee twee kerfjes in de rondte van de tak, dan een kerf in de lengte en pelt er zo verse kaneel af. Dat moet dan nog een tijdje drogen. We mochten gedroogde kaneel en kaneelolie proeven. Bob en ik zaten natuurlijk meteen aan de tak te plukken die ze net had gebruikt. Als je daar een stukje afpeutert is het net pittige kaneel, erg lekker. Van zo'n overgebleven tak wordt brandhout gemaakt of lekker pittige tandenstokers.
Hierna weer in de boot, op het vorige stuk mocht Bob al varen en nu mocht ook Faye een stuk, erg leuk, ze genoten zichtbaar. 
Hierna gingen we nog naar een eilandje in de rivier waar een boeddhistische tempel is. Dat was natuurlijk weer een lapje om want we waren er eigenlijk niet op gekleed. Het leukste waren de giant ceylon squirrels. Ze kwamen heel dichtbij en wilden stukjes watermeloen. Het zijn echt grote eekhoorns, wel 30 centimeter en dan ook nog 30 centimeter staart! Natuurlijk een kleine donatie gedaan voor de monniken en onze naam weer in een boek geschreven. 

Deze rivier is heel breed en heeft wel 60 eilandjes van verschillend formaat. Wij hebben er op onze 1 1/2 uur durende tocht maar 21 gezien. Sommigen met prachtige huizen erop, sommigen met hutjes en anderen onbewoond. Tussen een aantal en het vaste land zijn bruggen gebouwd, ook een hele lange waar alleen tuktuk's over kunnen, één tegelijk en als ze elkaar dan moeten passeren zijn er een soort inhammetjes (of beter: uithammetjes!) waar een tuktuk in kan om de ander te laten passeren.

Weer terug op vaste grond hebben we daar meteen een heerlijke lunch genuttigd. Maarten en Lynn aan de verse Jumbo Prawns, verser dan hier zijn ze niet, we zagen ze binnenbrengen! En ze smaakten heerlijk, ook de andere gerechten waren erg goed. Lunch is ook goed voor Ajith en Kummar aangezien die altijd een gratis maaltijd krijgen als wij ergens gaan eten. Wel belangrijk om onze chauffeur goed te eten te geven en af en toe even rust want het verkeer is hier chaotisch en vergt veel flexibiliteit van de chauffeur. Toen weer het busje in en op naar de schildpaddenfarm.

Eerst je handen wassen! We kregen hier weer een gids van de farm toegewezen die uitleg gaf van het aan land komen en eieren leggen van moeder schildpad tot het uiteindelijke uitzetten van de beesten. We hebben schildpadjes van 2 à 3 dagen vastgehouden. Toen ook grotere van 2,5 à 3 maanden en als laatste een van 2,5 jaar, zwaar! Ze hebben hier de eieren van vijf soorten. De groene, de letherback, de hawksbill, de Olive Ridley en loggerhead. De eerste drie hebben we gezien. Ze hadden ook nog een aantal tanks met zielige schildpadden die niet meer kunnen worden uitgezet. Een tank met blinde, een tank met misvormde, een tank met schildpadden die flippers missen door vissersnetten en één albino die in het wild geen enkele kans maakt. Het was weer erg leuk en informatief. Hierna richting het enige stuk snelweg dat Sri Lanka rijk is, tussen Colombo en Galle (nog niet helemaal af) We moesten er tol voor betalen en het is een echte goede weg, twee banen heen en twee terug met strepen op de weg én een vangrail!!! Dat zoefde lekker voort, je mag er 100. Helaas in de avondspits rond Colombo gekomen en uiteindelijk waren we pas om 18:00 uur in ons schitterende hotel in Negombo. Drie prachtige kamers op de 2e verdieping uitkijkend op het zwembad.

Om 20:00 afgesproken om te gaan eten. Een goed buffet met heerlijke dingen, teveel om overal een hapje van te nemen. Na het diner is de rest nog even het straatje ingelopen, veel souvenirs en leuke tentjes. Ik zat in de lobby vast wat van dit verhaal te schrijven.

Om 22:00 naar de kamers voor onze laatste nacht hier, alweer bijna voorbij en terug naar winter in nederland.