de eerste (hele lange) dag

Hallo allemaal,

Vanochtend om 06.00 uur ging de wekker, Hoera, de vakantie begint. Nog gauw even de afwasmachine uitgeruimd, ontbijt geregeld, de wasdroger uit en het laatste shortje in de rolkoffer geprakt. Alle stekkers uit de stopcontacten, de ramen dicht en …. ja hoor, daar is Oma. We dachten het eigenlijk gisteren al, en natuurlijk is ze er om ons uit te zwaaien. Dit jaar hoeft ze niet helemaal meer naar Huizen te rijden, we wonen ook in Laren. Cees is er even later ook en om 07.15 zitten we met bagage (2 roltassen, 1 hardshell koffer, 1 beautycase en handbagage) in de auto. Naar Schiphol gaat soepel, geen file. Gelukkig is Cees gisterenavond al teruggekomen uit China en wilde hij ons wel naar Schiphol brengen. Natuurlijk hadden Opa en Linda het samen ook prima gedaan maar die moeten van verder komen dus dit was een betere oplossing.

De boardingpasses hadden we al dus alleen de bagage inchecken en dan door de douane en naar de winkeltjes. Eerst koffie. Dan een blaadje en parfum gekocht en een opschrijfboekje voor Grace. De duty-free kunnen we in Chicago in de rolkoffer proppen vóórdat we deze weer inleveren voor de tweede vlucht. Anders mag je het nl. niet mee aan boord nemen! Ook niet al zit het in een gesealde zak!
Bij de gate (G3) gaan Grace en Lynn door de bodyscan. Het is eigenlijk wel een aardig apparaat. Een soort ronde poort waar je op voetstappen moet gaan staan en 3 seconden je armen omhoog moet houden. Het apparaat laat dan feilloos de 5 cent in Grace haar achterzak zien en haar armbandje met kleine bedeltjes. Toch worden beide dames ook nog gefouilleerd en Maarten, Faye en ik ook.

Het is nu 21.44 uur Nederlandse tijd en we zitten in Chicago bij Gate B11 om straks verder te vliegen naar Los Angeles. We zijn twee uur geleden geland en het is hier nu kwart voor 3 in de middag. We hebben nog wel even voor de boeg, we vertrekken hier pas om 17.22 en moeten dan nog 4 ½ uur vliegen. Het gaat allemaal goed, we hebben lekker films zitten kijken en een beetje zitten lezen. Het was een gouden greep om te upgraden naar Economy Plus. Maarten zat achter de crewseats en daar zat nog meer ruimte tussen. We zaten ook lekker met z'n 2en en dan al gangpad. Maarten zat naast een aardige Amerikaanse die ons meteen uitnodigde in Ventura. Haar man zat wat verder naar voren (hij is piloot bij UA) dus dat was leuk. Wel nog even stress want het duurde heel lang vóór we bij deze gate waren. Nu hebben we vandaag gelukkig meer dan voldoende tijd maar op de terugweg hebben we maar EEN uur en dat leek ons echt veel te weinig. Na wat navraag blijkt dat we op de terugweg van dezelfde terminal doorvliegen en niet meer door douane en bagage-pick up hoeven. Dat scheelt echt een slok op een borrel want voor ze ieder zijn formuliertje hebben ingetikt, vingerscans hebben gemaakt van beide handen en dan nog de duimen apart én ook nog een fototje ben je wel even verder!!! En dan moet je weer door alle formaliteiten heen als je de terminal voor de volgende vlucht hebt gevonden. Schoenen uit, riem, horloge, armbanden af, laptop en vloeibare dingen uit de handbagage en los aanbieden. Wat een poppenkast maar we spelen natuurlijk leuk mee anders mogen we niet verder!

Wel ook meteen geprobeerd om voor de terugvlucht naar Amsterdam de tickets te upgraden naar Plusklasse maar daar was nu geen plek, zelf maar proberen op de dag voor vertrek. Zou wel lekker zijn voor de nachtvlucht maar ach, we zijn dan wel lekker uitgerust.
Ze hebben hier op dit vliegveld van die supermoderne wc's met een plastic over de bril die elke keer verschuift zodat je echt schoon zit. Er is ook overal desinfectie-handspul.
Nu even wat te drinken halen bij de eerste beste Starbucks en iets te eten want op de volgende vlucht krijgen we niks.
Reizen met het vliegtuig blijft toch een vreemde combinatie van spanning en verveling.
Zo, dit was het eerste berichtje.

Liefs.