Beetje moe!
Door: Arlette
Blijf op de hoogte en volg familie
29 Juli 2010 | Verenigde Staten, Washington, D. C.
Tussen de middag een eitje gebakken al staand op een prachtig uitkijkpunt. Hierna naar Canyonlands (nou het stukje dat Island in the Sky heet dan), hadden we bijna (ik dan) overgeslagen maar het was echt prachtig en weer heel anders dan de andere parken. Weer een badge voor Faye gehaald. Heel leuk ze moet hier bijna elke keer een "eed' afleggen om de badge te krijgen.
Het is een prachtig NP, je hebt er een grandioos uitzicht over de kloven en daarna hebben we nog een wandeling naar Upheaval Dome gemaakt. Nog steeds goed warm maar de uitzichten vergoeden alles. Het is hier in dit landschap waar de Green River en de Colorado River bij elkaar komen, de ene is inderdaad groen van waterkleur en de ander is rood, op een foto zien we de vermenging van beide rivieren, prachtig.
's Avonds heerlijk vlees van de BBQ gemaakt met een salade. Lekker buiten naast de RV. Het waait wel heel hard. Als we in bed liggen gaat het nog veel harder waaien en de hele RV schudt ervan!
De volgende ochtend (zondag 25e) ligt alles dan ook onder een klein laagje rood zand.Even na 9 uur onderweg, eerst proviand en dan de I-70 en de highway 24 naar Capitol Reef NP. Het landschap langs de I-70 is hoofdzakelijk desolaat. Doet een beetje denken aan de weg naar Walvisbaai in Namibië, niks en dan gewoon heeeeeeel veeeeeeel niks!
Capiatol Reer NP is wel erg leuk, het is een oase tussen vele rotsen en gesticht dor Mormonen (zoals heel veel hier). Je kunt het eerste huisje nog zien en het schooltje dat tot de 2e WO dienst deed.Dit park ligt op een 100 mile lange breuklijn in de aardkorst en vormt daardoor (door hardere en zachter gesteente) een waterpocket. Erg interessant hierdoor en door het beschutte klimaat worden er kersen, abrikozen en perziken geteeld. Het is hier ook beduidend groener dan we tot nu toe hebben gezien.
Er is nog van alles te zien in dit park over de mormoonse bewoners maar we besluiten dit over te slaan en nog een stukje door te rijden. De camping hier is niet heel aantrekkelijk en verder op de senic byway 12 schijnen een aantal hele mooie te liggen.
In het plaatsje Torrey kopen we voor Lynn haar verjaardag een halve chocoladetaart en kaarsjes. In Nederland zou ze nl. al bijna jarig zijn. Dan vinden we inderdaad de mooiste campsite tot nu toe (vind ik!) Singletree ligt hoog op een berg met allemaal pijnbomen. Er dartelen (weer) veloe eekhoorns langs ons en de RV maar het mooiste is dat er wel 3 soorten kolibri's rondvliegen. Gelukkig hebben onze buren op deze campsite twee voederschalen voor de beestjes hangen en we mogen vlakbij gaan zitten om ze te besturderen en fotograferen. Ik ben verguld!
We vieren Lynn haar verjaardag met taart en kaarsjes, ze vindt het erg leuk en is de volgende ochtend ook heel blij met de kaart van Opa en Oma.
Zo, morgen weer een update, dit was wel weer even genoeg tekst en we gaan zo naar Fremontstreet om de show te bekijken. Benieuwd of mijn voeten nog willen!
-
30 Juli 2010 - 05:30
Mam:
Wat weer een mooi reisverslag!Jullie komen ogen te kort.En,FGaye,wat leuk al die badges!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley