beer
Door: arlet
Blijf op de hoogte en volg familie
02 Augustus 2010 | Verenigde Staten, Coarsegold
Lieve allemaal,
Het is nu 06.35 in de ochtend en de hele camping is nog in diepe rust, ook ons gezin maar er zit een verhaal vanbinnen en dat MOET verteld!
Eergisteren (30e) vertrokken uit Las Vegas, nog een foto bij het “Welcome to Las Vegas” bord gemaakt dat voor ons bij het uitrijden van de stad stond. Het was leuk deze overdaad aan lichtjes, geluid, mensen en pracht en praal. Iets heel anders in ons stuk natuurvakantie. De meisjes hebben er nog prachtig voor kleding geshopt en we hebben genoten van Fremontstreet en de show bij Treasure Island.
De rit de stad uit is “uneventful” zelfs saai, plat woestijnlandschap. De meisjes halen hun slaap van de afgelopen nachten in terwijl Maarten ons bakbeest lekker laat doorstomen. Om iets over 11 uur passeren we de grens met Arizona weer en om 12.00 uur zijn we terug in California. De bedoeling was een plek zoeken ná Barstow bij Tehachapi maar Maarten maakt lekker kilometers en we eindigen bij Durco op een van de slechtste campings tot nu toe. Gelukkig hebben we alles zelf aan boord en daar maken we dan ook dankbaar gebruik van. Ik denk dat deze camping vooral wordt gebruikt door mannen die aan de weg werken en vanwege de afstand niet elke avond naar huis kunnen.
Zaterdag zijn we dan ook alweer snel onderweg naar Sequoia National Park dat we via de zuidkant benaderen. We mogen er met onze Jaarpas weer vlot door de controle. Bij het visitorscenter weer een boekje voor Faye gehaald en gevraagd naar overnachtingsplekken. Degene (Lodgepole, midden in het park) is waarschijnlijk al vol maar we kunnen wel vlakbij staan. We besluiten door te rijden en dan zien we wel. We zien de borden wel hoor: “RV's longer than 22 foot NOT ADVISED” maar er is niemand die ons tegen houdt en we zijn maar 3 foot langer dus het moet kunnen.
Nooit geweten dat ze hier zo verschikkelijk veel haarspeldbochten hebben. Het is af en toe echt passen en meten want de weg is ook nog eens heel smal. Gelukkig dat Maarten zo veel ervaring heeft, ik had het allang opgegeven. Het is wel prachtig we komen steeds hoger en het wordt ook aangenamer qua weer. Bij de General Sherman Tree, de grootste boom ter wereld die al 2.200 jaar oud is maken we een prachtige wandeling door het Sequoia bos hier en genieten. Uiteindelijk op ruim 7.000 voet hoogte toch even naar de camping gereden en …...... natuurlijk, de laatste plek voor RV's gekregen op een camping van 250 plaatsen. Hoezo een zondagskind!!
We staan geweldig, vlak bij de rivier en naast het Trail naar de Tokopah waterval. Eerst alles wat een luchtje heeft en niet in de koelkast past in de “bearproof safe” gedaan. Maarten en ik lopen naar het visitorscenter en kijken daar de film over beren. De meisjes schrijven hun boek. 's Avonds lekker een houtvuur gemaakt waar we met de lange broeken en truien aan vlakbij zitten.
Het was een koude nacht, geen airco aan en alleen de dakluikjes een stukje open. We vinden het zelfs te koud om op te staan maar doen het toch. Het was ong. 8 graden C.!!! KOUD!
Na het ontbijt vertrekken we met water in de rugzak het waterval pad op. Het is 2,7 kilometer en prachtig. We zien een grote marmot, heel veel eekhoorns, patrijs met jongen, hagedissen, heel veel muggen, vlinders, prachtige bloemen en een BEER!!! Hoera, we zijn er stil van, Maarten ziet het bruinrode beest (een American Black Bear) nog net van de rots het hoge gras in gaan. We staan een tijd lang doodstil te kijken, fotograferen en filmen. De beer is ongeveer 20 meter bij ons vandaan, wat een ervaring.
Dolgelukkig en opgewonden kwetterend vervolgen we onze weg naar de waterval, ook echt prachtig. Op de terugweg proberen we natuurlijk nog meer beren te vinden. Grace vindt echter onze “eigen” beer, nu aan de andere kant van het pad. We showen het beest aan andere toeristen maar die hebben niet zoveel geduld om rustig te wachten en eindeloos te kijken. Wij wel en we worden beloond, de beer komt onze kant op al grazend, klimt op een omgevallen boomstam en begint die uitelkaar te trekken (zitten beestjes in die hij lekker vindt) we genieten. Dan komt beer nog dichterbij, we staan doodstil vlak bij elkaar en storen hem niet. Hij loopt over het pad en gaat dan verder met grazen en boomstammen opentrekken. We hebben heel veel film en foto's, het beest liep op ongeveer 5 meter van ons af. We lopen uiteindelijk verder alsof we de bonus hebben gewonnen! Onze dag kan niet meer stuk.
We halen de spullen uit de bear-proof container en rijden richting Kings Canyon National Park. We gaan daar nog even naar het visitorscenter en de giftshop. We maken nog een wandeling langs nog meer mooie Sequoiabomen en vertrekken richting Fresno. We hebben besloten dat we toch maar even een camping moeten zoeken met internet zodat we ons verhaal kunnen vertellen. Want anders moeten we het nog wel 3 nachtjes ophouden en dat is te lang!
Vandaag vertrekken we van deze KOA camping in Coarsegould (onder het Yosemite National Park) voor 2 nachten het Yosemite NP in. Misschien spreken we elkaar dus pas weer als we op 4 augustus op een gewone camping staan.
Overigens staan we hier ook weer prachtig, tegenover onze RV een half dode boom waar de enige 'in kolonie' levende specht zijn intrek heeft genomen, wel 20 van die beestjes gezien. Prachtig ook weer en de konijntjes, grijze grote eekhoorns en andere vogeltjes maken het beeld compleet. Hier was het niet zo warm vannacht maar ook niet echt koud. Kortom een goede nacht.
Tot schrijfs!
Het is nu 06.35 in de ochtend en de hele camping is nog in diepe rust, ook ons gezin maar er zit een verhaal vanbinnen en dat MOET verteld!
Eergisteren (30e) vertrokken uit Las Vegas, nog een foto bij het “Welcome to Las Vegas” bord gemaakt dat voor ons bij het uitrijden van de stad stond. Het was leuk deze overdaad aan lichtjes, geluid, mensen en pracht en praal. Iets heel anders in ons stuk natuurvakantie. De meisjes hebben er nog prachtig voor kleding geshopt en we hebben genoten van Fremontstreet en de show bij Treasure Island.
De rit de stad uit is “uneventful” zelfs saai, plat woestijnlandschap. De meisjes halen hun slaap van de afgelopen nachten in terwijl Maarten ons bakbeest lekker laat doorstomen. Om iets over 11 uur passeren we de grens met Arizona weer en om 12.00 uur zijn we terug in California. De bedoeling was een plek zoeken ná Barstow bij Tehachapi maar Maarten maakt lekker kilometers en we eindigen bij Durco op een van de slechtste campings tot nu toe. Gelukkig hebben we alles zelf aan boord en daar maken we dan ook dankbaar gebruik van. Ik denk dat deze camping vooral wordt gebruikt door mannen die aan de weg werken en vanwege de afstand niet elke avond naar huis kunnen.
Zaterdag zijn we dan ook alweer snel onderweg naar Sequoia National Park dat we via de zuidkant benaderen. We mogen er met onze Jaarpas weer vlot door de controle. Bij het visitorscenter weer een boekje voor Faye gehaald en gevraagd naar overnachtingsplekken. Degene (Lodgepole, midden in het park) is waarschijnlijk al vol maar we kunnen wel vlakbij staan. We besluiten door te rijden en dan zien we wel. We zien de borden wel hoor: “RV's longer than 22 foot NOT ADVISED” maar er is niemand die ons tegen houdt en we zijn maar 3 foot langer dus het moet kunnen.
Nooit geweten dat ze hier zo verschikkelijk veel haarspeldbochten hebben. Het is af en toe echt passen en meten want de weg is ook nog eens heel smal. Gelukkig dat Maarten zo veel ervaring heeft, ik had het allang opgegeven. Het is wel prachtig we komen steeds hoger en het wordt ook aangenamer qua weer. Bij de General Sherman Tree, de grootste boom ter wereld die al 2.200 jaar oud is maken we een prachtige wandeling door het Sequoia bos hier en genieten. Uiteindelijk op ruim 7.000 voet hoogte toch even naar de camping gereden en …...... natuurlijk, de laatste plek voor RV's gekregen op een camping van 250 plaatsen. Hoezo een zondagskind!!
We staan geweldig, vlak bij de rivier en naast het Trail naar de Tokopah waterval. Eerst alles wat een luchtje heeft en niet in de koelkast past in de “bearproof safe” gedaan. Maarten en ik lopen naar het visitorscenter en kijken daar de film over beren. De meisjes schrijven hun boek. 's Avonds lekker een houtvuur gemaakt waar we met de lange broeken en truien aan vlakbij zitten.
Het was een koude nacht, geen airco aan en alleen de dakluikjes een stukje open. We vinden het zelfs te koud om op te staan maar doen het toch. Het was ong. 8 graden C.!!! KOUD!
Na het ontbijt vertrekken we met water in de rugzak het waterval pad op. Het is 2,7 kilometer en prachtig. We zien een grote marmot, heel veel eekhoorns, patrijs met jongen, hagedissen, heel veel muggen, vlinders, prachtige bloemen en een BEER!!! Hoera, we zijn er stil van, Maarten ziet het bruinrode beest (een American Black Bear) nog net van de rots het hoge gras in gaan. We staan een tijd lang doodstil te kijken, fotograferen en filmen. De beer is ongeveer 20 meter bij ons vandaan, wat een ervaring.
Dolgelukkig en opgewonden kwetterend vervolgen we onze weg naar de waterval, ook echt prachtig. Op de terugweg proberen we natuurlijk nog meer beren te vinden. Grace vindt echter onze “eigen” beer, nu aan de andere kant van het pad. We showen het beest aan andere toeristen maar die hebben niet zoveel geduld om rustig te wachten en eindeloos te kijken. Wij wel en we worden beloond, de beer komt onze kant op al grazend, klimt op een omgevallen boomstam en begint die uitelkaar te trekken (zitten beestjes in die hij lekker vindt) we genieten. Dan komt beer nog dichterbij, we staan doodstil vlak bij elkaar en storen hem niet. Hij loopt over het pad en gaat dan verder met grazen en boomstammen opentrekken. We hebben heel veel film en foto's, het beest liep op ongeveer 5 meter van ons af. We lopen uiteindelijk verder alsof we de bonus hebben gewonnen! Onze dag kan niet meer stuk.
We halen de spullen uit de bear-proof container en rijden richting Kings Canyon National Park. We gaan daar nog even naar het visitorscenter en de giftshop. We maken nog een wandeling langs nog meer mooie Sequoiabomen en vertrekken richting Fresno. We hebben besloten dat we toch maar even een camping moeten zoeken met internet zodat we ons verhaal kunnen vertellen. Want anders moeten we het nog wel 3 nachtjes ophouden en dat is te lang!
Vandaag vertrekken we van deze KOA camping in Coarsegould (onder het Yosemite National Park) voor 2 nachten het Yosemite NP in. Misschien spreken we elkaar dus pas weer als we op 4 augustus op een gewone camping staan.
Overigens staan we hier ook weer prachtig, tegenover onze RV een half dode boom waar de enige 'in kolonie' levende specht zijn intrek heeft genomen, wel 20 van die beestjes gezien. Prachtig ook weer en de konijntjes, grijze grote eekhoorns en andere vogeltjes maken het beeld compleet. Hier was het niet zo warm vannacht maar ook niet echt koud. Kortom een goede nacht.
Tot schrijfs!
-
02 Augustus 2010 - 19:57
Linda:
Wow! wat een verhaal over die beer. Waren jullie niet onwijs bang? -
02 Augustus 2010 - 20:05
Agnes En Wills:
Vanavond weer eens naar jullie site gegaan om ge-update te worden over jullie avonturen. Wat een verhalen: prachtige natuur hè en al die beesten zijn ook fantastisch om tegen te komen (zo lang ze op gepaste afstand blijven).
Lieve mensen, geniet nog van al het moois dat jullie nog gaan zien.
Wills en ik gaan morgen 15 dagen met de auto naar Frankrijk: ook leuk maar minder avontuurlijk/spannend denk ik.
groet, Agnes -
03 Augustus 2010 - 12:16
Dennis:
Mooi verhaal!
Overigens Maarten hier goed nieuws, Stuut is weer open!! Zit nu in Voorburg om zo naar onze Favo klant te gaan.
Geniet er daar nog maar flink van ;-) -
04 Augustus 2010 - 14:10
Tineke:
Wow! Een beer zo dichtbij! Scary! Erg leuk om jullie avonturen te volgen!
Heel veel plezier nog!
Liefs Tineke -
04 Augustus 2010 - 18:47
Maarten:
hallo allemaal,
de beer was een bruine beer, een hele vriendelijke.
hij eet bessen en insecten en geen toeristen. -
05 Augustus 2010 - 02:42
Maarten:
ik haal mijn kleuren door elkaar:p dit was een "black bear".
De bruine beer is wel gevaarlijk. Overigens is de "black bear" alle kleuren van blond, rossig tot bruin en soms zwart, maar ja de naam brown bear was al vergeven aan de grizzly. -
05 Augustus 2010 - 06:50
Sas:
Het is dus niet geheel ongevaarlijk om in Bear Country kleurenblind te zijn.........
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
